لیلی ومجنون در دنیای جدید

گله می کرد ز مجنون لیلی که شده رابطمان ایمیلی                               حیف ازآن رابطه انسانی که چنین شد که خودت میدانی

عشق وقتی بشود دات کامی ، حاصلش نیست به جز ناکامی                      نازنین خورد مگر گرگ تورا ؟ برده یا دات کام و دات ارگ تورا؟

بهرت ایمیل زدم پیشترک جای سابجکت نوشتم به درک                         به درک گر دل من غمگین است به درک گر غم من سنگین است

به درک رابطه گر خورده ترک قطع آن هم به جهنم به درک                     آنقدر دلخور از این ایمیلم که به این رابطه هم بی میلم                       

مرگ لیلی ، نت و مت را ول کن همه را جای اوکی کنسل کن                    off کن کامپیوتر را جانم یار من باش و ببین من on ام

اگرت حرفی و پیغامی هست روی کاغذ بنویس با دست                           نامه یک حالت دیگر دارد خط تو لطف مکرر دارد

خسته از font و ز format شده ام دلخور از گردالی شده ام                   کرد ریپلای به لیلی مجنون که دلم هست ازاین سابجکت خون    

باشه فردا تلفن خواهم کرد هرچه که گفتی که بکن خواهم کرد                   زودتر پیش تو خواهم آمد هی مرتب به تو سر خواهم زد

راست گفتی تو عزیزم لیلی دیگر از من نرسد ایمیلی    نامه ای پست نمودم بهرت به امیدی که سرآید قهرت

آدمها برای هم مثل یک کتاب میمونند وقتی به آخرش میرسن میرن سراغ یکی دیگه یادمان باشد همدیگرو زود ورق نزنیم .

تنها یک برگ مانده بود ، درخت گفت منتظرت می مانم و برگ گفت تا بهار خداحافظ . بهار شد اما درخت عشقش را در میان انبوهی از برگ گم کرد .

یادت ای دوست بخیر

یادت ای دوست بخیر

 روزگارت شیرین ،

 دل من می خواهد که بدانی بی تودلم اندازه دنیا تنگ است

 یادت ای دوست بخیر

 می سپارم همه ی زندگی ات را به خدا

که چو آینه زلال و همچو یک کوه پر از شوکت باشی